Głównym tematem filmu jest przemoc oraz znajdowanie się w roli oprawcy i ofiary. Wokół tego problemu pojawia się szereg powiązanych ważnych zjawisk, w tym presja grupy rówieśniczej (znęcanie się nad Ahmedem przekłada się na status Markusa w oczach kolegów), role typowe dla społeczności klasowej (opozycję dobrych i złych uczniów), napięcia na tle rasowym w postimigracyjnym społeczeństwie (Ahmed pochodzi z innego kręgu kulturowego niż pozostali chłopcy), wreszcie przemoc psychologiczna ze strony rodzica.

Film stawia również pytania o genezę przemocy. Przemoc, jakiej Markus sam doświadcza w domu, brak pozytywnych wzorców i krzywdząca relacja z ojcem, odbija się na jego psychice. Nawet uświadamiając sobie zło, które wyrządza, nie jest w stanie zachować się inaczej. Koniec filmu to dopiero początek rozmowy o odpowiedzialności za swoje działania, analizy okoliczności i możliwości usprawiedliwienia nieakceptowalnych postaw czy zachowań, jak również istniejących szans na przerwanie błędnego koła przemocy.